In What We Trust

Zes jongeren gaan op pad met een zaailing in hun rugzak. Op zoek naar een plek voor de jonge boom, en een plek voor zichzelf. In What We Trust gaat over jongeren en zingeving: “Waar geloven zij nog in? Hoe gaan ze om met de toekomst? Hoe kijken zij naar de klimaatveranderende wereld waarin ze opgroeien?

Op vraag van het Gentse verbindersgezelschap LARF! brengt Maud Vanhauwaert samen met filmmaker Bas Van Hoeck hun queeste in beeld. Het Vlaams Radiokoor en I SOLISTI brengen de sountrack bij hun zoektocht naar antwoorden: op de tonen van de Mis nr. 2 in e van Anton Bruckner en op nieuwe muziek van Frederik Neyrinck. Want waar zoeken we vandaag onze zingeving als naar de mis gaan mis lijkt te zijn?

We spraken erover met Maud Vanhauwaert.

👉 ontdek de In What We Trust-concertreeks in september en oktober 2024

in gesprek met maud vanhauwaert

In What We Trust verkent de betekenis van religie en zingeving voor de jongere generaties. Lange tijd vormde God het antwoord op onze grote levensvragen zoals “Waar gaan we naartoe?” of “Wat is de reden van ons bestaan?” De muziek van Anton Bruckner is doordrenkt met het kerkelijke geloof. Zijn diepreligieuze Mis nr. 2 in e staat voor een tijdsgewricht waar de kunsten en een algemeen wereldbeeld schatplichtig zijn aan het katholicisme. Maar wat gebeurt er wanneer die houvast van het kerkelijke geloof wegvalt? Wat betekent dat voor ons als individu, en voor jongeren vandaag de dag?

Zes jongeren van LARF! duiken in die grote vragen. Tijdens een driedaagse wandeling van Zeeland naar Brugge bespraken ze samen met Vanhauwaert, Van Hoeck en Neyrinck waar zij hun vertrouwen in stellen. De tocht staat symbool voor de levensreis van adolescentie naar volwassendom, want Fran, Joste, Maya, César, Damiaan en Renée zitten in de zogenaamde ‘coming-of-age’-fase, vol dromen, idealen en verlangens. Tijdens de tocht werd er vooral veel met elkaar gepraat en gefilosofeerd. “Waar geloof je in? Waar ben je bang voor?”

Bas Van Hoeck maakte een beeldverslag van de tocht en van de vele gesprekken. De beelden krijgen een plaats in de voorstelling: “Als we met jongeren werken, dan wil ik hen ook aan het woord laten,” zegt Vanhauwaert. De antwoorden op de vragen waren heel verschillend. Sommigen getuigden dat ze in zichzelf geloven, “een soort zelfvertrouwen als bewijs van een blakend enthousiasme”, legt ze uit. Anderen geloofden in de goedheid of - anders gezegd - de medemenselijkheid. Zij geloofden dat ondanks alle miserie die getoond wordt in onze berichtgeving, mensen goed zijn. Het is vertederend, vertelt Vanhauwaert: “Ze straalden een soort van onbezonnenheid uit die ik eigenlijk mooi en hoopvol vond.” Over religie bleef het stil. Het geloof was eerder gericht op de kracht van de menselijkheid in plaats van Goddelijkheid. In What We Trust vertelt het verhaal van het wereldbeeld van deze jongeren vandaag de dag, maar ook van een geloofsbeeld van weleer vertaald in een boeiende muzikale dialoog.

Info concert