The Golden 60s

THE NEXT GENERATION

We beginnen bij het begin: The Great American Songbook (‘the original'). Dat is niet alleen figuurlijk, maar ook letterlijk een begrip: het is een verzamelterm voor de songs die tussen 1920 en 1950 voor het Amerikaanse muziektheater en de filmindustrie geschreven werden, en over de jaren heen evolueerden tot de ‘standards’ die we nu kennen.

Temidden de jaren 50 veranderde de mode van de populaire muziek en werd er plaats gemaakt voor rock-'n'-roll en soul. Onder impuls van die opkomende genres transformeerde The Great American Songbook naar een volgende generatie die de soundtrack van de jaren ‘50 en ‘60 wordt. Componisten zoals Burt Bacharach vormen de spil van deze 'Next Generation', waarbij de klassieke songstructuren van onder meer Cole Porter en Gershwin (‘first generation’) gecombineerd worden met nieuwe invloeden.

FABULOUS ‘50s and GOLDEN ‘60s

Amerika, de jaren ‘50 en ‘60: een periode gekenmerkt door het naoorlogse optimisme en vooruitgangsdenken. Een van de ‘hebbedingetjes’ van die periode waren vinylplaten. In de jaren ‘20 tot ‘40 waren er al voorlopers van de LP-plaat, maar die waren vooral voor de elite. Na de Tweede Wereldoorlog veranderde dat drastisch: dan werd alles gericht op opnamen en het verkopen van zoveel mogelijk platen. Muziek werd een fysiek product dat je voor het eerst écht kon 'hebben'. Het werd betaalbaar voor het grote publiek; een tiener met wat zakgeld kon een single van Bill Haley kopen.

In dat opzicht hebben - raar maar waar - tieners een grote invloed gehad op de muziekindustrie. Het was een tienercultuur vol optimisme, en dat hoor je terug in de muziek. Liedjes als Feeling Good, Fever, Sunny en Ain’t No Mountain High Enough ademen het optimisme van de heropbouw na de Tweede Wereldoorlog. Ook het vrouw-zijn kreeg een positieve lading, met Aretha Franklin als boegbeeld en nummers als You Make Me Feel Like a Natural Woman.

een passie-project

Aan de slag gaan met Great American Songbook: The Next Generation is een kolfje naar de hand van Jeroen D’hoe: “De muziek uit de jaren ‘50 en ‘60 ligt me na aan het hart; ik was er van jongs af aan al dol op.” Maar hoe je het ook draait of keert, het is een hele uitdaging als arrangeur om de bekende songs een frisse en eigentijdse twist te geven. Zijn aanpak? Een ensemble met bigband-allures bestaande uit strijkers, blazers, percussie en piano, gecombineerd met de krachtige stemmen van het Vlaams Radiokoor. En, voegt hij toe, “veel inspiratie vinden in de rijkdom van de akkoorden en de emotionele kracht van de tekst”.

In de arrangementen zet hij de typische jazz- en soulinvloeden in de schijnwerpers – denk aan close harmony en gospel-invloeden. Het koor wordt zo een ‘vocale bigband’, legt hij uit. ”Een dankbare oefening”, vult hij aan, ”want het Vlaams Radiokoor kan met hun technische kwaliteiten quasi ‘alles’ zingen!”

Een bijzonder nummer in het programma is I Am Home, een lied dat Jeroen als tiener schreef. Met de tekst van de Amerikaanse songwriter Marvin Garvin en helemaal in de stijl van Burt Bacharach, vertelt het over iemand die na veel omzwervingen de liefde vindt en eindelijk thuiskomt. "Het voelt alsof het zo uit die tijd had kunnen komen.”

Het programma zit verder vol met eigentijdse klassiekers. Of hij een favoriet heeft? "Moeilijk te kiezen, maar Raindrops Keep Falling on My Head en Arthur’s Theme zijn onverwoestbare klassiekers.”