Rossini was al decennia met vervroegd pensioen toen hij zijn laatste ‘zonde’ schreef. Zo noemde hij zelf alles wat ná zijn beroepsleven ontstond. Deze zonde, de Petite messe solennelle, werd een legendarische.

Zijn ‘kleine, gewijde mis’ is bepaald niet klein. En volgens keizer Napoleon III trouwens ook niet gewijd. Twaalf stemmen vertegenwoordigen evenveel apostelen in een elegant en intiem koorwerk.

Bart Van Reyn koos voor Rossini’s vroege, kleinschalige versie van de Petite messe solennelle, en niet de latere grootsere orkestpartituur. Misschien brengt Van Reyn zo wel antwoord op de vraag die Rossini zich stelde: ‘Lieve heer, is dit geestelijke of blasfemische muziek? Ik werd geboren voor komische opera, zoals U weet. Niet veel techniek, een beetje gevoel, dat is alles. Gezegend zijt Gij, en laat mij in het Paradijs.'

met: Lila Hajosi (sopraan), Marianne Croux (sopraan), Valentin Thill (tenor), Bertrand Duby (bas), Federico Tibone (piano) en Bart Rodyns (harmonium)