Ironisch genoeg schreef Mozart zijn alom geprezen Requiem vanuit zijn eigen sterfbed. Een ziekte die sinds zijn jeugd aan zijn gezondheid vrat, werd hem op 5 december 1791 uiteindelijk fataal.

Mozarts vroegtijdige overlijden, en het feit dat uitgerekend een Requiem zijn laatste compositie was, zette een eindeloze reeks wilde speculaties in gang over zijn doodsoorzaak. Uiteindelijk bleken die niet meer dan muziekhistorische uitschuivers, maar de stortvloed aan petites histoires verstevigde de centrale plaats van Mozarts Requiem binnen het vocale repertoire.

Wat de boulevardpers er ook van maakte, deze muzikale weerspiegeling van ziekte en wanhoop, drang naar verlossing en uiteindelijke berusting behoort ook vandaag nog tot het meest ontroerende ooit geschreven.