Pasen, dat is het herdenken van het lijden en sterven van Christus - maar toch was paaszondag in Bachs tijd gereserveerd voor vreugdevolle noten. Daarom schreef Bach naast zijn overbekende passies ook een paasoratorium, naar Italiaanse snit zonder koralen en evangelist. Hij zou bijna 25 jaar lang schaven aan zijn Oster-Oratorium, dat voor het eerst werd uitgevoerd op eerste paasdag in 1725.

Het Oster-Oratorium is een jubelend paasfeest waarin stralende trompetten de toon zetten en solisten uit volle borst hun vreugde uitzingen: een viering van het nieuwe leven, de dagen die langer worden en de natuur die ontwaakt. De pastorale oorsprong van het stuk steekt nog de kop op in de instrumenten die als jonge veulens, vol hoop en fris leven, door het stuk buitelen.