Wie de naam Charles Gounod hoort, denkt spontaan aan zijn opera’s Faust en Romeo et Juliette. Maar zijn nalatenschap is veel groter… We geven het muzikale erfgoed van deze grote componist graag alle ruimte om te schitteren.
In 1839 wint de jonge Gounod de Prix de Rome, één van de belangrijkste prijzen voor jonge Franse componisten, en krijgt zo de kans om in de Villa Medici in Rome te wonen en werken. Het zou zijn verdere leven bepalen…
Tijdens een bezoek aan de Sixtijnse kapel – Gounod is diepgelovig – hoort hij de 16de-eeuwse polyfonische muziek van Palestrina, en is meteen verkocht. Vanaf dan is die invloed duidelijk hoorbaar in heel zijn (vooral religieus) oeuvre, en weet hij de Franse muziek van de Italiaanse en Duitse invloeden te ontdoen, de ware boodschap van het geloof terug zin te geven en oppervlakkige muzikale effecten voorgoed te bannen.
Daarnaast is Gounod een brug tussen het verleden en de toekomst: hij heeft een grote impact op de volgende generatie componisten en plaveit de weg voor jonge goden als Gabriel Fauré of later Claude Debussy en Maurice Ravel. Zij waarderen vooral Gounods zuivere vakmanschap, zijn delicaat sentiment en zijn gave om orkestrale kleuren en lyrische charme te integreren. Bovendien erven ze zijn typische Franse fijngevoeligheid en zijn aristocratische smaak – wat Gounods muziek zo tijdloos maakt.
