Deze editie van Ars Musica opent met een meditatief concert dat onze perceptie van tijd op losse schroeven zet. Chahut van de Frans-Zwitserse componist Claire-Mélanie Sinnhuber, is een opdracht van Ars Musica. Haar muziek kenmerkt zich door een reductie van het sonoor materiaal en een voorkeur voor transparante en fijn bewerkte texturen. Streaming Arhythmia van de IJslandse componiste Anna Thorvaldsdottir gaat zelfs zo ver dat het een tijdelijke desoriëntatie in het tijdsgevoel van de toeschouwer uitlokt.

Het openingsconcert sluit af met Rothko Chapel, zonder enige twijfel een werk dat inzicht verschaft in het zo bijzondere universum van Morton Feldman. Voor Feldman kon het leven in New York niet snel en gulzig genoeg geconsumeerd worden. En met vrienden als John Cage, Willem De Kooning, Robert Rauschenberg en Mark Rothko lukte dat behoorlijk. De invloed van deze visuele kunstenaars op Feldman was groot: hij maakte muziek alsof hij een canvas bewerkte. Hij componeert niet, hij assembleert.

Bij de opening van Rothko Chapel, een plek voor bezinning en spiritualiteit met 14 grote doeken van de kunstenaar, kreeg Feldman de vraag een werk te schrijven om zijn intussen overleden vriend te herdenken.

Zo luid zijn leven, zo stil zijn muziek: Feldmans klanken worden geboren en ebben weer weg, kabbelen verder zonder obstakels - nu en dan onderbroken door gapende stiltes. En zo zuigt Feldman, net als Rothko met zijn schilderijen, de toeschouwer zijn wereld in.