Enkele decennia voor Debussy met zijn aanpak de muziekwereld zou veranderen, schilderde Fauré al delicate muzikale miniaturen. Zijn liefde voor kamermuziek en minutieus detailwerk leverde bijzondere parels op, die klinken als een intiem gesprek tussen de componist en zijn muze.

Die muze vond Fauré in sprookjes en mythes, in de natuur, in het oude Griekenland. Zoals La naissance de Vénus, zijn bijdrage voor de opening van het iconische Théâtre des Champs Elysées. Het bleef onbekend, in tegenstelling tot Pavane - dat echter zelden uitgevoerd wordt met de originele koorpartij. Pelléas et Mélisande trekt ons dieper de weelderige tuin in, maar Masques et Bergamasques trekt de galante danspartij weer op gang. Met de cantate La Damoiselle élue sluit Debussy geraffineerd en charmant de poorten.