In een wereld waar het alledaagse en het eeuwige versmelten, ontvouwt Eric Whitacres nieuwe werk Eternity in an hour zich als een zachte fluistering. Geïnspireerd door de openingsregels van Auguries of innocence van William Blake weeft hij een muzikaal kleinnood van klank en stilte. Elke noot is als een echo van de ziel, elke rust een blik op het onmetelijke. Het resultaat is een mikrokosmos van tijdloze schoonheid waar de oneindigheid zich nestelt in het hart van het moment.

“Ik ben al lange tijd geboeid door de openingsregels van William Blake's bijzondere gedicht ‘Auguries of Innocence’. Voor mij leek het alsof Blake op eenvoudige en perfecte wijze het gevoel van aanwezigheid had vastgelegd, dat vluchtige moment waarin verleden en toekomst wegvallen en alleen verwondering overblijft, zelfs voor de meest gewone dingen. Met ‘Eternity in an Hour’ hoop ik dat de muziek de luisteraar (de uitvoerders en, eerlijk gezegd, ook mijzelf) een beetje van die verwondering en tijdloosheid laat ervaren.”
– Eric Whitacre