De manier waarop de grootmeester het verhaal over Jezus’ laatste uren vertelt maakt er haast een opera van, met een overvloed aan drama, heftige theatrale passages en momenten van ingetogen intimiteit.

Na de eerste uitvoering in 1724 bleef Bach aan het werk sleutelen: zo verving hij het openingskoor en het slotkoraal, haalde twee aria’s weg en voegde een extra aria toe.

Welke versie ook, vanaf het huiveringwekkende openingskoor grijpt het steeds bij de keel, of zoals Bertolt Brecht oordeelde: “Een volmaakt voorbeeld van het verbeeldende karakter van muziek”.